Moderators: Beheerders, Fanmasters
Flying Frisian schreef:Zijn er nog plannen komend weekend "iets" te doen naar aanleiding van het overlijden van Fritz Korbach?
Fanatic 4-ever schreef:Ik denk dat er met rouwbanden gespeeld gaat worden, en wellicht een minuut stilte voorafgaand aan de wedstrijd.
Ik doelde meer op iets vanuit het perspectief van de supportersFanatic 4-ever schreef:Ik denk dat er met rouwbanden gespeeld gaat worden, en wellicht een minuut stilte voorafgaand aan de wedstrijd.
Flying Frisian schreef:Ik doelde meer op iets vanuit het perspectief van de supportersFanatic 4-ever schreef:Ik denk dat er met rouwbanden gespeeld gaat worden, en wellicht een minuut stilte voorafgaand aan de wedstrijd.
Interview Fritz Korbach bijt van zich af
‘Die hypocrisie in dit kutland!’
Door: Toine Rongen
Gepubliceerd: vrijdag 26 oktober 2007 00:08
Update: vrijdag 26 oktober 2007 08:40
Alcohol en voetbal vormen volgens trainer Fritz Korbach een niet uit elkaar te krijgen twee-eenheid. De oud-alcoholist ergert zich aan de hypocrisie over drankmisbruik in het topvoetbal.
In een pilaar van sigarenrook staat dik dertig jaar topvoetbal: Fritz Korbach. Dinsdag komt alweer het tweede boek uit over zijn leven, met als titel Onaangepast. De voormalige kroonprins van het trainersgilde vindt van zichzelf dat hij ‘schijt heeft aan de wereld’, ‘altijd als laatste de lichten in de kroeg uitschiet’ en ‘nooit leugens vertelt’.
Niet zoals veel anderen in het voetbalwereldje. Het archetype van een trainer heeft een hekel gekregen aan de hypocrisie in zijn bedrijfstak. ‘Voetballers van vandaag zijn saai, glad en gelikt. Dirk Kuijt vertrekt uit Katwijk en zegt: ‘Ik kom ooit terug hoor!’ Vertrekt bij FC Utrecht: ‘Ik kom ooit terug.’ Bij Feyenoord: ‘Ik kom ooit terug.’ Hypocriet gelul!
Nee, geef mij maar de muiters. Pierre van Hooijdonk gaat met carnaval naar zijn stamkroeg in Breda, drinkt daar 100.000 bier en doet een kleine boodschap tegen het schot onder de bar. ‘Laat maar’, denkt iedereen. ‘Dat is Pierre!’ Later, bij de jaarlijkse Aruba-trip van voetbalprofs, zit hij met De Boertjes en De Witschges te blackjacken in het casino. Hij denkt: ‘Ook hier zit vast en zeker een schot.’ Maar plast nu die croupier nat. Een heibel…’
Korbach werd jarenlang gezien als de grote zuipschuit, terwijl volgens hem de hele voetbalwereld met drank doordrenkt is. ‘Ernst Happel kwam bij Feyenoord dronken op de ochtendtraining en zei: ‘Gestern habe ich etwas getrunken’. Dan zette hij demonstratief een fles op de lat, nam een aanloop en schoot die fles eraf. Hij wilde maar zeggen: als het om resultaten gaat, sta ik er. De enige die niet drinkt is die schele, die Foppe de Haan. Aardige gozer, nog bij Heerenveen mijn assistentje geweest. Maar wel van de blauwe knoop.’
Korbach kent iedereen, weet wat er speelt, maar heeft de omerta van het voetbal nog nooit verbroken. Totdat mensen opeens over hém gingen praten. Op televisie, achter zijn rug om, in zijn dorp. Zijn afkeer tegen de achterbaksheid die hij de laatste dertig jaar zag, begon te groeien. ‘Aan types zoals Bert Konterman heb ik een hekel. Een ideale schoonzoon met bijbelteksten die door de week alles doet wat God heeft verboden, maar zich zondag in de kerk schuldvrij bidt. Net als die klanten van Harkemase Boys (waar Korbach zijn laatste avontuur als trainer had, red.). Een mooie, grote amateurclub, maar als ik op het veld een beetje zat te vloeken, zeiden de spelers: ‘Trainer, normen en waarden hè.’ Maar op zondag kijken ze achter de gordijnen naar videootjes waar een normaal mens van moet kotsen.’
Nee, dan maar de oude tijden. Zoals zijn dienstverband bij SC Heerenveen. ‘De ijskast in de oude bestuurskamer stond daar vol alcohol. Die dronken we na elke thuiswedstrijd leeg. Riemer van der Velde voorop, ik er achteraan en Gertjan Verbeek en René van der Gijp mee. Toen Mario Been daarbij kwam werd het vervelend. Been wilde altijd leuker zijn dan Gijp. Ging zich forceren, overdrijven en meedrinken. Maar Been had een kwaaie dronk. Zo wilde hij in die bestuurskamer met een bal het portret van Abe Lenstra eraf knallen. ‘Doe dat nou niet’, zeg ik, maar hij schopt toch die bal, mist en legt verdorie weer aan. Ik pak hem vast. ‘Wie is dat dan wel?’ roept hij telkens met zijn zatte kop. ‘Nou ja’, reageer ik. ‘Abe was een aardige en bekende speler uit Friesland. Ik wil hier ook niet begraven liggen, maar als je dat nou weer doet, schop ik je de selectie uit.’ Toen hield hij ermee op.’
Hoewel Korbach nog steeds vindt dat hij een van de beste trainers van Nederland is, lijkt geen enkele club meer het risico met hem aan te gaan. Bij Heerenveen verricht hij wat hand- en spandiensten, maar zijn echte carrière is voorbij. ‘Die hypocrisie ook in dit kutland. Het liefst vertrek ik met mijn nieuwe gebakje voorgoed naar Indonesië (waar Korbach eerder werkte, red.). Lekker tropisch, aardige stadions, leuk voetbal, 10.000 dollar per maand, een eigen chauffeur en geen druppel alcohol.’
Pierre van Hooijdonk: ‘Ik deed dingen die ik vroeger als kwajongen ook uithaalde. Maar de voorbeelden waar Fritz het over heeft zijn niet helemaal precies zo gegaan en dus niet conform de waarheid.’
Bert Konterman: ‘Niet-christenen zoals Fritz vinden christenen vaak hypocriet. Zij begrijpen niet dat christen-zijn een continu proces is van vallen en opstaan. Zeker vroeger had ik mijn jeugdzondes.’
Mario Been: ‘Ik durf met de hand op mijn hart te beweren dat ik nooit met een bal op het portret van Abe heb gemikt. Dat hij nu nog over mijn rug wil scoren, tekent de man die door niemand meer serieus wordt genomen.’
Hoe heeft het zo kunnen zijn. Aanstaande zaterdag spelen jullie tegen ons in het Abe Lenstrastadion. Twee clubs die erg veel hebben geprofiteerd van het zogenaamde Korbach effect. Het onderstaande is datgene waarom hij bij ons ook enorm werd gewaardeerd, ook nadat hij de club niet meer leidde. Hij was altijd een welkome gast in het stadion. Een trainer die weliswaar uiteindelijk van zijn taken werd ontheven maar geen andere ex-trainer, na Foppe de Haan, is zo geliefd geweest als hij.
Korbach nam in het seizoen 1989-1990 de touwtjes over van Ab Gritter. Het seizoen werd als verloren beschouwd en dat leek het ook want Heerenveen eindigde als 16de in de competitie. Het enige wat Ab Gritter naliet was de eerste periodetitel die door Heerenveen gewonnen was. De club mocht meedoen aan de nacompetitie.
In de poule was Heerenveen ingedeeld met NAC en Go Ahead Eagles. De eerste twee van vier wedstrijden gingen verloren. Bij de Eagles werd een 0-2 voorsprong verspeeld en werd het 3-2. Datzelfde gebeurde in de eerstvolgende thuiswedstrijd tegen NAC. Wederom twee keer op voorsprong maar het werd 2-3. (Sommige dingen veranderen nooit....)
Vanaf daar is alles onbeschrijvelijk geweest. Ik mocht het meemaken als fan op de tribune. De volgende twee wedstrijden werden gewonnen. Thuis in Heerenveen werd het 2-0 en uit tegen NAC werd verrassend met 0-1 gewonnen.
Go Ahead en NAC speelden de laatste wedstrijd tegen elkaar in de Adelaarshorst. Bij een 2-1 winst voor Go Ahead of met meer doelpunten verschil, of een gelijkspel, was de club uit Deventer naar de volgende ronde. Bij winst voor NAC met meer dan 2 doelpunten verschil waren de Brabanders door. De enige uitslag die Heerenveen gunstig was gezind was 2-3. Dus niet 1-2 of 3-4. En verdomd als het niet waar was, dat werd het. Een half uur voor tijd stond NAC met 1-3 voor, maar tegen die tijd stonden ze nog met maar negen man op het veld. Go Ahead kwam terug tot 2-3 en wist in de laatste minuut met vijf doorgebroken spelers een enorme kans om zeep te helpen.
Heerenveen ging dus door naar de laatste knock-out wedstrijden toe op doelsaldo. Alle ploegen eindigden op 4 punten maar de doelsaldo's waren respectievelijk 7-6 voor Heerenveen, 7-7 voor Go Ahead en 6-7 voor NAC.
Emmen won de andere poule en de eerste wedstrijd was daar gespeeld. Heerenveen verloor er met 1-0. De terugwedstrijd werd gespeeld in een bomvol Abe Lenstrastadion. Het oude sportpark was uitverkocht met 12000 man. Binnen een kwartier was het al 2-0 en daarmee was de allereerste promotie voor een club uit Friesland een feit.
Heerenveen werd daarmee de laagst geklasseerde ploeg in de eerste divisie die promotie maakte. Doordat de promotie totaal onverwacht kwam, had Heerenveen geen tijd meer om zich te versterken met goede eredivisiewaardige spelers. Heerenveen degradeerde uiteindelijk wederom op doelsaldo. Heerenveen speelde de laatste wedstrijd thuis tegen Groningen, getraind door Hans Westerhof. Hij vond keeper Lodewijks wat te fanatiek keepen...
Heerenveen won ruim met 5-2 maar aangezien ze in Schiedam ook wakker waren, SVV was een directe concurrent in de degradatiestrijd, gingen die ook nogal tekeer tegen Sparta. Heerenveen degradeerde op 1 doelpunt....
En uiteindelijk was het Korbach effect uitgewerkt. Na de degradatie liep het niet meer. Tussentijds vertrok hij om plaats te maken voor een oude bekende in het stadion. Foppe de Haan.
Na twee seizoenen in de eerste divisie promoveerde Heerenveen voor de laatste keer in 1993, met als bonus de bekerfinale. Korbach heeft voor deze successen van Heerenveen de kiem gezaaid, Foppe ging oogsten.
Ik zal Korbach enorm missen en ik denk dat de supporters scharen van beide clubs met warme gevoelens en verdriet in hun hart aan Korbach zullen denken aanstaande zaterdag.
Tot dan.
Roep iets over neuken en vijf sponsors haken af
COLUMN Theo Bos was op de televisie. Hij zei: 'We lieten ons eigenlijk eruit lopen door de centrale mensen, waardoor er een overtalsituatie op het middenveld kwam - en we een keuze moesten maken. Daardoor kwamen we niet onder de druk uit.'
Mijn vriendin slaakte een diepe zucht en ging boven een lachfilm kijken. Ik moest eerst nog even aan Simon Kistemaker denken en daarna aan Rob Jacobs - en toen aan Fritz Korbach en aan Barry Hughes. Ze droegen allemaal een platte pet en een lange regenjas, in mijn gedachten.
Theo Bos gaf zijn analyse na FC Emmen tegen FC Dordrecht. Hij had een net pak aan met een wit overhemd eronder. Toen hij vertelde dat ze zich eruit hadden laten lopen door de centrale mensen, met een overtalsituatie tot gevolg, moest Theo er zelf niet om lachen. Hij bedoelde het ernstig.
Met Fritz Korbach overleed deze week niet alleen Fritz Korbach, maar ook de kopman van een generatie. Een generatie trainers die de bestuurskamer binnenstormde en zich afvroeg hoe laat - in godsnaam - het neuken begon. Maar ook trainers die voetbal het liefst terug brachten tot de meest banale essentie denkbaar.
'Het is elf tegen elf, dus er kan vandaag niemand vrijstaan.' Dat werk.
Pim Doesburg, jarenlang de keeperstrainer van Feyenoord, begroette kennissen, journalisten en andere goede bekenden vaak met het allesomvattende, hartverwarmende zinnetje: 'Goeiemorgen, koeiekut.' Daarna ging hij de keepers van Feyenoord de touwtyfus schelden op het trainingsveld.
Toch zou het wat te makkelijk zijn om de Korbachs en de Kistemakers hier op te gaan zitten hemelen, als echte mannen die snapten waar het om draaide. Als trainers uit een romantische tijd van fijne oneliners en foute grappen.
Want laten we ook eerlijk zijn: ze konden al een tijdje niet meer, de klassieke kabaaltrainers van deze wereld. Wel in de kroeg en in kantines uiteraard, of in praatprogramma's bij de regionale omroep, ouwehoerend over papegaaiensoep en weetikveel. Graag zelfs. Maar niet bij een voetbalclub van deze tijd. Sorry.
Roep één keer 'koeiekut' naar een aanstormend talentje en hij rent in paniek naar zijn zaakwaarnemer. Scheld een kale grensrechter uit voor 'badmuts' en je wordt voor drie wedstrijden geschorst. Storm schijtlollig een bestuurskamer binnen, roep iets over neuken en vijf sponsors haken af.
Dat is lastig balanceren, ik begrijp dat best. Voetbal is een ernstige zaak geworden van grote, ingewikkelde belangen. Maar toch, kijkend naar Theo Bos en al die anderen; je gunt ze een beetje cabaret, zo op z'n tijd, al is het maar om zichzelf en elkaar wat te verlichten.
Zie Fred Rutten staan, eeuwig worstelend tussen ernst en relativering, happend naar adem. Kijk Alex Pastoor gewichtig doen. Een klein beetje Korbach, echt, een vleugje maar. Daar knapt een mens van op. (Sjoerd Mossou)
Afscheid van Korbach in stadion van Cambuur
Leeuwarden - Er zal morgenavond in het Cambuurstadion van zeven tot negen uur een afscheidsceremonie worden gehouden voor Fritz Korbach, die zondag op 66-jarige leeftijd overleed. De oud-trainer ligt opgebaard in de zakenclub waar suppporters en andere belangstellenden afscheid kunnen nemen van hem. Er zullen geen toespraken zijn. Volgens directeur Gerald van den Belt worden er mensen uit het hele land verwacht. Korbach wordt vrijdag in besloten kring gecremeerd.
Hobby's heeft hij verder niet. 'Hobby's?', zegt Korbach. 'Wat moet ik doen dan? Tuinieren ofzo? Schei eens lekker uit, zeg. Soms kijk ik uit mijn raam. Kolere, denk ik dan, wat een bende in die tuin! Dan doe ik maar snel de gordijnen dicht. Opgelost. Nee, niks voor mij, dat soort dingen. Ik heb maar drie hobby's: voetbal, voetbal en voetbal. Pleur jij lekker op zeg, mafketel. Met je tuinieren!'
Pas wanneer we stadion De Vijverberg naderen en hij plotseling de countouren van de lichtmasten ontwaart, begint hij in de bijrijderstoel te vloeken als een bootwerker. 'Witte zakdoekjes op de tribune vind ik niet erg', zegt hij dan, 'maar die strontboeren hier zaten verdomme met hele keukenrollen naar me te zwaaien.'
Flying Frisian schreef:Die anekdote met het Ajax-bestuur blijft episch, hoe vaak ik hem ook hoor
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 47 gasten