‘Dat ik weer voetbal, is de beste pijnstiller’
Het kon niet wranger. Twee uur voordat Arnor Smárason na negen maanden blessureleed zijn terugkeer zou vieren op het veld, kreeg de IJslander te horen dat hij na dit seizoen moet vertrekken bij SC Heerenveen. ,,Ik had iets meer krediet verwacht’’, zegt Smárason. Hij troost zich met twee gedachten: de pijn is eindelijk weg én hij heeft de clubs voor het uitzoeken.
Door Peter van der Meeren
HEERENVEEN – ‘Smara’ kan wel over een grapje. Als hij een envelop op tafel legt en zijn gesprekspartner opmerkt of het hier het laatste loonstrookje betreft, schiet de 21-jarige IJslander in de lach. ,,Nee, kaartjes voor de wedstrijd. Voor mijn broertje.’’ Sverrir Smárason (jeugdinternational) traint momenteel mee met de C-junioren van Heerenveen. Zijn opvolger? ,,Há, dat weet ik niet. Hij is verdediger, net als ik begonnen bij Akranes. Logisch, dat stadion staat naast ons huis.’’ Met ‘ons huis’ bedoelt Arnor Smárason de ouderlijke woning in zijn geboorteland. Zijn eigen huis - aan de golfbaan in Heerenveen, waar hij regelmatig (met handicap-7) een partijtje speelt – komt binnenkort te koop. Er is geen toekomst meer voor de zevenvoudig international bij de club waarvoor hij sinds zijn vijftiende actief is. ,,Na dik zes seizoenen ben ik met Heerenveen vergroeid’’, zegt hij in vlekkeloos Nederlands. ,,Ik ben van de Friese mensen gaan houden. Het is jammer dat ik niet de kans krijg om ze nog iets te laten zien.’’
Dat de clubleiding afwilde van Gerald Sibon en Michael Dingsdag was al enkele weken bekend en dat ook Paulo Henrique geen nieuw contract zou krijgen, kwam wegens diens gebrek aan discipline niet als een verrassing. Dat Smárason moet wijken, deed velen echter de wenkbrauwen fronsen. Ook interim-trainer Jan Everse kijkt er van op. ,,Ik vind hem een uitstekende speler.’’ Everse heeft echter ook begrip voor de beslissing. ,,De club doet het met pijn in het hart. Ze moeten ergens snijden, er zijn al veel middenvelders en het contract van Arnor loopt af. Maar die knul hoeft zich geen zorgen te maken. Hij vindt wel weer een club en dan mag hij mij als referentie opgeven.’’ Aan belangstelling inderdaad geen gebrek, zegt Smárason. Zijn zaakwaarnemer Rob Groener heeft al telefoontjes gekregen van clubs uit de eredivisie en uit Duitsland, Scandinavië en Engeland. Tweede-Bundesligaclub Fortuna Düsseldorf zal ook een poging wagen. ,,Al die belangstelling verrast me’’, zegt de middenvelder. ,,Ik ben er toch negen maanden uit geweest met een ‘geheimzinnige’ blessure. De aandacht maakt me blij, maar ik heb gemengde gevoelens. Ik ben hier nog niet klaar.’’ Smárason zegt met nadruk niemand iets te verwijten, maar de feiten liggen er. Vanaf juni vorig jaar – na de interlands tegen Macedonië en Nederland (1-2), waarin hij de assist gaf – sukkelde hij met pijn in de onderrug en hamstrings. Smárason werd intensief behandeld bij de club en in België, maar hield klachten. ,,Een soort hernia. Je gaat zelfs overwegen om naar die placenta-dokter in Servië te gaan.’’
Twee maanden geleden ging hij - ,,Op kosten van Heerenveen, dat hadden ze dus wel voor me over’’ – naar de bekende dokter Müller-Wohlfahrt in München, onder meer de clubarts van Bayern. In de wachtkamer trof hij Milan Baros en Andrej Sjevchenko. ,,Ze kenden Heerenveen.’’ Müller-Wohlfahrt ging aan de slag. ,,Dagelijks een flink aantal injecties
met biologisch spul’’, vertelt Smárason. ,,In mijn rug, die deden behoorlijk pijn, en in mijn benen, van bil tot knieholte. Het werkte perfect. Ik zat volledig op dood spoor, maar ineens kon ik alles weer. Binnen anderhalve maand kon ik mijn rentree maken.’’ Maandag speelde hij 45 minuten mee met de beloften. Twee uur voor de aftrap kreeg hij officieel te horen dat hij transfervrijmag vertrekken. ,,Op het veld kon ik dat van me afzetten. Prachtig: na vijf minuten kreeg ik een lange pass van Michael Dingsdag onder controle en schoot de bal met links in de verste hoek. Mooier kun je het niet wensen! Tja, ik ben terug en ik moet weg. Jammer, maar dat ik eindelijk weer kan voetballen, is nu de beste pijnstiller.’’ Smárason (,,Ik ben niet de duurste en heb geen onmogelijke eisen’’) had op wat meer krediet gerekend, nadat hij vorig seizoen doorbrak bij Heerenveen. Vijf doelpunten in 21 duels en ook nog een doelpunt voor het nationale elftal, tegen Liechtenstein. ,,Ik vind deze beslissing ook jammer voor de huidige junioren. Ik had toch een zekere voorbeeldfunctie, als jongen die hier al op z’n vijftiende was binnengehaald. Dit is niet motiverend voor de jeugd en ook niet voor hun trainers.’’ De IJslander hoopt dat Everse hem zal oproepen voor de laatste vier competitieduels. De trainer overweegt dat zeker. ,,Ik wil hier goed afscheid nemen’’, zegt Smárason. Hij kijkt ook al over de zomer heen. ,,De bondscoach heeft voortdurend contact gehouden, hopelijk roept hij me weer op. We treffen Noorwegen, Denemarken en Portugal.’’ Hij lacht. ,,Da’s geheid negen punten!’’