Daarop antwoord Seedorf: Natuurlijk, dan kijk ik of ik nog een paar kan meenemen

Voor de rest is alles al gezegd: Gewogen en te licht bevonden, of Milan is gewoon te goed voor de Uefa Cup, dat denk ik eerder.
Maar ik begrijp en begreep de adoratie niet voor Milan, van media, supporters als spelers: Alsof Milan echt een wereldteam is, want ze verliezen ook in de Serie A weleens van clubs die tegen degradatie strijden, en die zijn echt niet beter als Heerenveen hoor...
Maar als je als spelers al gaat kijken met wie je shirtje ruilt, ben je dan wel proffesioneel genoeg voor profvoetbal?
Als ik tegen Ronaldinho zou moeten spelen, dan zou ik hem bij de eerste de beste kans al door de benen spelen, en dan met een hakje een medespeler proberen te bereiken. Zoals Vayrynen het duel begon, zo moest iedereen begonnen zijn, anders sta je al met 0-1 achter nog voor je begint.
Het publiek begrijp ik wel, met 6000 man op de training van Milan aanwezig zijn, dat is ook nog wel kippenvel, maar van spelers die alle wedstrijden beginnen met één doel voor ogen: winnen! Nee, ik zal het nooit begrijpen
