Moderators: Beheerders, Fanmasters
Voetbalorganisaties volgen 'primeur Kokmeijer'
Uitgegeven: 10 maart 2005 16:54
RIJSWIJK - Tal van voetbalorganisaties volgen later dit jaar met argusogen de strafrechtelijke vervolging van Sparta-speler Bouaouzan voor zijn overtreding op Niels Kokmeijer. Het is voor het eerst in het Nederlandse betaalde voetbal dat justitie een speler strafrechtelijk vervolgt voor een zware overtreding in een wedstrijd.
Niet alle organisaties zijn even blij met het initiatief van het Openbaar Ministerie in Rotterdam.
Al veroordeeld
Ko Andriessen, directeur van de spelersorganisatie ProProf noemt de stap van het Openbaar Ministerie in Rotterdam een 'brug te ver'."Ik wil absoluut de overtreding van Bouaouzan niet goed praten en vind het verschrikkelijk wat Kokmeijer is overkomen, maar ik denk dat de voetbalwereld hierop niet zit te wachten. De speler in kwestie heeft iedereen al over zich heen gekregen, is eigenlijk al door iedereen veroordeeld. Daar mag men ook wel bij stilstaan", zegt Andriessen.
Aangifte
"Dit kan verstrekkende gevolgen hebben", meent hij. Bijvoorbeeld verzekeringstechnisch. "Dadelijk is een geblesseerde speler verplicht aangifte te doen tegen de veroorzaker en moeten slidings straks misschien met de voeten op de grond uitgevoerd worden.
Calamiteitenfonds
Op dit soort dingen zit de voetbalwereld niet te wachten", aldus Andriessen, die onlangs bij het nog niet afgeronde CAO-overleg in het betaalde voetbal voorstelde een calamiteitenfonds op te richten voor uitzonderlijke gevallen als Kokmeijer.
Overweging
De speler van Go Ahead moest na de zware overtreding zijn loopbaan afsluiten en revalideert nog steeds. De spelersvakbond VVCS stelt dat het OM de afweging maakt te vervolgen.
"Een lastige kwestie, maar het OM zal rechtvaardigende redenen hebben om tot vervolging over te gaan", zegt Louis Everard van de vakbond. "We zullen deze zaak met meer dan gewone belangstelling gaan volgen. Een overtreding als deze moet zeker geen standaard worden, maar wat de gevolgen ervan zijn durf ik niet aan te geven."
Risicoaanvaarding
Volgens Everard moet het OM roekeloosheid of opzet aantonen. Daarnaast aanvaardt een speler wel een risico als hij het veld opstapt. "Dat stukje risicoaanvaarding heeft overigens wel grenzen. En die worden bepaald door roekeloosheid en opzet. Het wordt in elk geval een spraakmakende kwestie."
Danny Hoekman
De betaalde voetbalwereld is eerder wel geconfronteerd met de zaak van aanvaller Danny Hoekman tegen doelman Jan-Willem van Ede. De destijds voor FC Utrecht keepende Van Ede haalde in het seizoen 1986-1987 de aanvaller op grove wijze onderuit. De actie bleef onbestraft, maar de knie van de destijds voor Roda spelende Hoekman was zo zwaar geschadigd dat de aanvaller pas anderhalf jaar later weer aan spelen toekwam.
Hoekman koos voor een civielrechtelijke procedure om de kosten voor zijn herstel terug te krijgen. Pas na een slepende procedure kreeg Hoekman in 1999 gelijk en moest Van Ede schadevergoeding betalen.
Rachid Bouaouzan acht zich niet verantwoordelijk voor het tragische einde van de voetbalcarrière van Niels Kokmeijer. Bij een overtreding van de aanvaller van Sparta liep de speler van Go Ahead Eagles op 17 december een dubbele beenbreuk op. Binnenkort dient de arbitragezaak en Bouaouzan weigert volgens AD Sportwereld de schuld op zich te nemen.
Bouaouzans advocaat Ruud van Boom zegt dat Kokmeijer 'beter had moeten uitkijken'. "Het is de wereld op zijn kop", aldus Kokmeijers advocaat Bojan Dekker in AD Sportwereld. "Het is Bouaouzan die de overtreding inzette. Hij had het risico moeten inschatten." Eind deze week wordt een datum vastgesteld voor de arbitragezaak. Aanvankelijk zou de zaak dinsdagavond worden behandeld, maar door het plotselinge overlijden van Rob Kiebert, de coach van Jong Sparta, is die zitting uitgesteld.
De opstelling van Bouaouzan is opmerkelijk. Enkele dagen na het duel zei de Spartaan dat hij zich zou neerleggen bij een lange schorsing. "Het gaat me om die jongen", verklaarde Bouaouzan destijds in De Stentor. "Desnoods schorsen ze me voor de tijd dat Kokmeijer uit de roulatie is. Door één actie heb ik misschien wel een carrière naar de klote geholpen. Geloof me, u zou niet graag in mijn schoenen staan. Ik ben nog jong, heb in mijn loopbaan nog weinig meegemaakt en dan krijg je al deze negatieve publiciteit over je heen. Dit is ook voor mij een zware tijd." Bouaouzan werd uiteindelijk geschorst voor twaalf wedstrijden, waarvan twee voorwaardelijk met een proeftijd van een jaar.
Kokmeijer revalideert al tien weken in Wijk aan Zee. Hij loopt nog altijd op krukken en het is maar de vraag of hij ooit normaal kan lopen. De 27-jarige aanvaller onderging vijf operaties om de schade te herstellen, maar hij wacht nog altijd op het herstel van een zenuw. "De vraag is of dat ooit gaat gebeuren", zegt Kokmeijer in AD Sportwereld. "Die voet doet niet wat ik wil. Het wachten is op het herstel van die zenuw. Artsen zeggen: het enige wat je kunt doen is hopen. Hoe langer het herstel op zich laat wachten, hoe kleiner de kans is dat het goed gaat komen met die zenuw. Ik geloof dat een jaar na de beschadiging herstel nog mogelijk is
Bouaouzans advocaat Ruud van Boom zegt dat Kokmeijer 'beter had moeten uitkijken'.
Edmanian Devil schreef:Bouaouzans advocaat Ruud van Boom zegt dat Kokmeijer 'beter had moeten uitkijken'.
(= plaatsvervangende schaamte)
Vandaag kreeg Rachid Bouaouzan van het Openbaar Ministerie te horen dat zij de Spartaan wil straffen wegens zware mishandeling. Met deze aanklacht kan de 21-jarige speler een celstraf krijgen van mogelijk acht jaar.
In de wedstrijd op 17 december 2004 tussen Sparta Rotterdam en Go Ahead Eagles maakte Bouaouzan een extreem zware overtreding op de 28-jarige Niels Kokmeijer. Het slachtoffer brak zijn been zodanig, dat hij zijn voetballoopbaan moest afsluiten.
Het OM verdenkt de Marokkaanse speler van opzet en verklaart daarmee de zware aanklacht. De zaak dient op 27 juli 2005. (voetbalzone.nl)
Johan Derksen schreef:'Sparta-bobo’s gooien club-imago te grabbel'
24/7/2005 23:56
Het moet in het begin van de jaren zeventig zijn geweest. Als regio-verslaggever van het dagblad De Noord-Ooster meldde ik me iedere morgen om negen uur bij adjudant Lutjeboer – zo heette hij echt – op het politiebureau in Veendam voor het dagelijkse politienieuws. De adjudant was een formele man en niet bepaald een voetballiefhebber. Hij was weliswaar verantwoordelijk voor de openbare orde op De Langeleegte, maar verder had hij niets met de lokale semi-profs.
Toch had Lutjeboer een passie, hij had zijn hart verpand aan de paardensport. Op zijn degelijke bureau stond een klassieke zilveren fotolijst, waarvan ik altijd de achterkant zag. Ik was benieuwd hoe de rest van de familie Lutjeboer eruitzag, de man zou prachtige dochters kunnen hebben. Toen hij even zijn kamer verliet om de dagrapporten te halen, heb ik stiekem gekeken. Geen traditioneel familieportret, geen vrouw en geen kinderen. Tot mijn verbazing bevatte de protserige fotolijst een paardenhoofd.
Op een maandagmorgen, na een thuiswedstrijd van Veendam, wilde de adjudant me nog even onder vier ogen spreken na de persbijeenkomst. Tot mijn verbijstering kreeg ik een uitbrander en een laatste waarschuwing. Tijdens zijn dienst op De Langeleegte had hij gezien dat ik na een botsing met een tegenstander bewust op de hand van de nog in het gras liggende speler was gaan staan. Hij vond dat niet alleen onsportief, maar ik had tevens de fatsoennormen, de spelregels en de wet, waar hij in Veendam verantwoordelijk voor was, overtreden. De volgende keer zou hij proces verbaal opmaken.
Toen het Openbaar Ministerie Rachid Bouaouzan zware mishandeling ten laste legde, nadat de Sparta-speler Niels Kokmeijer van Go Ahead Eagles op 17 december 2004 een gecompliceerde beenbreuk had bezorgd met een ridicule tackle, moest ik weer aan die zedenpreek denken. Adjudant Lutjeboer overdreef destijds, de actie van Bouaouzan – Kokmeijer raakte levenslang invalide – kan niet als een gewone strafzaak afgehandeld worden door de tuchtcommissie van de KNVB.
De Spartaan kreeg een schorsing van twaalf wedstrijden opgelegd, een straf die in geen enkele verhouding staat tot de mensonterende aanslag die hij pleegde op het been van zijn tegenstander. Hans Kraay junior gaf als speler van NAC ooit de scheidsrechter een duw, die hem destijds al een schorsing van zestien wedstrijden opleverde. Tijdens mijn veertigjarige verblijf in het betaald voetbal heb ik heel wat smerige overtredingen mogen aanschouwen. Ik vind ook dat wangedrag op het voetbalveld zoveel mogelijk binnen het tuchtrecht afgehandeld moet worden, maar Bouaouzan overschreed duidelijk een grens. Volgens persofficier Henry Hambeukers heeft de speler met ‘juridische opzet’ gehandeld.
Heel Nederland heeft huiverend de schokkende beelden gezien, het slachtoffer heeft aangifte gedaan en de getuigenverklaringen zijn allemaal zeer belastend voor de dader. Het Openbaar Ministerie wil een signaal afgeven. Zodra een voetballer een bepaalde grens overschrijdt, kan dat volgens de Rotterdamse persofficier niet afgedaan worden met een rode kaart en een paar wedstrijden schorsing.
Het verweer van Boudewijn van Eijck, de advocaat van Bouaouzan, is niet indrukwekkend. Hij is van mening dat de zaak wél bij de tuchtcommissie thuishoort en niet bij het Openbaar Ministerie. Dat zal u niet verbazen. Verder vindt hij de term ‘opzet’ multi-interpretabel, omdat er wel degelijk sprake was van een spelsituatie. Hij maakt zich enigszins belachelijk door te stellen dat de bal in het spel was, omdat die zich niet aan de andere kant van het stadion bevond. Onzin natuurlijk, maar het valt niet mee deze actie goed te praten als de beelden van het smakeloze incident worden vertoond in de rechtszaal.
Als je uit de voetballerij komt, heb je meer begrip voor deze onbezonnen actie dan buitenstaanders die de beelden toevallig op de televisie zien. Bouaouzan was geen basisspeler, op 17 december 2004 was hij ingevallen. Het zal ook geen toeval zijn dat de wilde overtreding niet ver van de dug-out plaatshad. Ik beschuldig niemand, maar ik kan me voorstellen dat de coaching vanuit de dug-out agressief was. Een onervaren wisselspeler die ambitieus is en voor een basisplaats vecht, heeft in zo’n situatie de neiging over de schreef te gaan. De speler blijft verantwoordelijk voor zijn daad, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Bouaouzan mede opgefokt in duel ging door de coaching.
Mark Boetekees, manager juridische zaken bij de KNVB, blijft het een slechte zaak vinden dat het een strafrechtelijke zaak is geworden, al geeft hij wel toe dat het om een uitzonderlijk geval gaat. Volgens Boetekees blijkt dat ook al uit de twaalf wedstrijden schorsing die de tuchtcommissie uitsprak. Volgens de richtlijnen van de KNVB staat er voor een rode kaart na een zware overtreding maximaal acht duels schorsing. Maar in Zeist zullen de beelden ongetwijfeld ook zijn bestudeerd. Dan kunnen KNVB-bobo’s toch ook alleen maar concluderen dat deze overtreding – ik had nog nooit zoiets vreselijks gezien – door het Openbaar Ministerie behandeld dient te worden om niet toe te geven aan de totale verloedering op het voetbalveld.
Door de tenlastelegging van het Openbaar Ministerie – het opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toebrengen – hangt de dader een gevangenisstraf van maximaal acht jaar boven het hoofd. Zover zal het niet komen. Dat is ook helemaal het doel niet van het slachtoffer Kokmeijer, die nooit meer kan voetballen. Hij loopt de rest van zijn leven mank en maakt zich zorgen over zijn toekomst, want een modale voetballer van Go Ahead Eagles is niet financieel onafhankelijk. Bij de arbitragecommissie in Zeist loopt nog een zaak over een eventuele schadevergoeding. Als de dader aansprakelijk wordt gesteld, eist Kokmeijer wel een vergoeding op grond van gederfde inkomsten. Maar het andere uiterste is dat Bouaouzan er op 27 juli met een schorsing van slechts twaalf wedstrijden afkomt.
Daarom heeft de rol van Sparta me tot op heden verbaasd. Het is heel nobel om achter werknemers te blijven staan in mindere tijden, maar dan is de selectieve verontwaardiging wel erg groot bij de beleidsbepalers op Het Kasteel. Sparta geldt sinds jaar en dag als een fatsoenlijke club. Na het incident werd de onervaren en mentaal aangeslagen Bouaouzan afgeschermd voor de media. Maar na het uitzitten van zijn schorsing mocht hij plotseling weer vrolijk opdraven toen er punten binnengehaald moesten worden voor de promotie.
Van een bestuur dat verontwaardigd reageert als de trainer een paar kritische uitlatingen in de media doet, verwacht ik tevens een standpunt als een speler de club in diskrediet brengt. Bouaouzan beging zijn schandalige daad als werknemer van Sparta, in het traditionele rood-wit gestreepte shirt. Zijn leeftijd en de omstandigheden in acht nemend, hoeft hij wat mij betreft niet achter de tralies, maar er was alle reden om hem disciplinair te straffen. Een speler die een tegenstander bewust invalide schopt had nooit meer het trotse Sparta-shirt mogen dragen.
Johan Derksen
Bron: http://www.vi.nl
De voormalig speler uit Uitgeest hersteld langzaam van de blessure. “Ik kan in huis kleine stukjes lopen zonder krukken. De laatste zes weken gaat het ook redelijk met de botaangroei. Alleen de zenuw waarmee ik mijn voet kan heffen, werkt nog steeds niet. Het is een kwestie van afwachten en hopen. Goed komt het sowieso niet meer. Maar beter kan het nog wel worden, slechter niet meer.”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 37 gasten